บันทึกเกี่ยวกับควอนตัม

หนังสือควอนตัม

วันจันทร์ที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2560

พิจารณาการปฏิรูปการศึกษา

ประเทศไทยคงจะตระหนักถึงปัญหาทางการศึกษามาเป็นระยะเวลานานมากแล้ว ว่าเรามีปัญหาด้านคุณภาพการศึกษา ที่ส่งผลต่อการดำเนินชีวิต ถึงความปลอดภัยในชีวิตและทรัพสิน ถึงคุณภาพชีวิต ถึงความสามารถที่จะอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข สมกับเป็นดินแดนของพระพุทธศาสนา   เราคงจะตระหนักแล้วว่าปัญหาทุกอย่างสามารถแก้ได้ด้วยการศึกษา ดังที่เราเคยมีความพยายามมาแล้วในการปฏิรูปการศึกษาในปี 2540 แต่ก็ประสบกับความล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง เหมือนกับยิ่งปฏิรูปก็ยิ่งล้มเหลว ปัญหาต่างๆ ทางด้านการศึกษาเอง และผลกระทบจากการจัดการศึกษาก็ยิ่งชี้ให้เห็นถึงความไร้ประสิทธิภาพ

บุคคลกลุ่มต่างๆ ที่มีหน้าที่เกี่ยวกับการศึกษาจากทำเนียบ กระทรวง กรม กอง สถาบัน หน่วยงาน รวมทั้งนักการเมืองนักการศึกษาต่างก็กำลังคิดร่างแผนการปฏิรูปการศึกษากันตามเงื่อนไขทางการศึกษาชาติของเรา บ้างก็ตำหนิประนามกันอย่างรุนแรงถึงระบบการศึกษาของเราในปัจจุบัน อ้างถึงรายงานที่ยกประเด็นคำถามเกี่ยวกับ ผลการสอบในด้านเนื้อหาสาระต่างๆ ของนักเรียน ที่ไร้ความสามารถของนักเรียนไทยเมื่อเทียบกับนักเรียนชาติอื่นๆ และมีบางคนก็ได้รับความยุ่งยากจากเงื่อนไขทางการศึกษาในชาติด้วยเหตุผลหลายประการ  และก็มีนักการศึกษามากขึ้นที่ตั้งคำถามเกี่ยวข้องกับความเข้าใจและความหมาย และบทบาทของโรงเรียนที่จัดการศึกษาในการกระตุ้นส่งเสริมหรือ ระงับยับยั้งในการแสวงหาความเข้าใจอันเป็นประเด็นที่สำคัญมาก มากกว่าที่เกี่ยวข้องกับการวัดการประเมินผลการเรียนรู้ด้วยคะแนนทดสอบ

มีข้อเสนอมากมายในการปฏิรูปการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่อยู่แวดล้อมในการสร้างความหมายของนักเรียน ข้อเสนอเหล่านี้ได้เสนอแนะให้ปรับปรุงการประเมินผลเสียใหม่เพื่อให้สอดคล้องตรงกับที่ต้องการ และเป็นจริงกับนักเรียน คิดใหม่ในเรื่องสมรรถนะและประสิทธิภาพ และความสามารถของกลุ่ม และให้อิสระแก่โรงเรียนในท้องถิ่นจากส่วนกลางที่กำหนดกดเกณฑ์ต่างๆมาให้ทำ ซึ่งก็น่ายินดีกับความพยายามเหล่านี้ แต่ก็พบว่าข้อเสนอต่างๆ เหล่านั้น ไปได้ทำจริงจังเป็นเพียงผิวเผิน ไม่พูดคุยกันอย่างเปิดเผยถึงการยอมรับกัน ถึงการเป็นเช่นนั้นของระบบการศึกษาได้อย่างไร เกี่ยวกับความหมายอะไรที่จะให้เรียนรู้ เกี่ยวกับความหมายอะไรที่จะให้การศึกษา ซึ่งก็ยังไม่ถึงหัวใจของการศึกษา  กระบวนการในการเรียนการสอนที่เกิดขึ้นประจำวันอย่างไม่มีที่สิ้นสุดในห้องเรียนทั่วประเทศ  การปฏิรูปการศึกษาจะต้องเริ่มจากว่า นักเรียนเรียนรู้อย่างไร และครูสอนอย่างไร ไม่ใช่เริ่มจากผลสัมฤทธิ์ของนักเรียนที่กำหนดกะเกณฑ์  เหนือสิ่งอื่นใดการสร้างความเข้าใจเป็นองค์ประกอบแกนหลักที่จะเป็นกระบวนการที่ซับซ้อนภายใต้ข้อเสนอที่ดูเหมือนว่าง่าย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น